Meet @foititistigmh
Καλωσήρθατε σε μία limited-edition-first-time-ever συνέντευξη από τα ιδρυτικά μέλη της αγαπημένης όλων σελίδας φοιτητής στιγμή. Στο πλαίσιο του τελευταίου μας τεύχους ως gum magazine της Γέφυρας αποφασίσαμε να επικοινωνήσουμε με την σελίδα φοιτητής στιγμή, καθώς τίποτα δεν φωνάζει φοιτητής στιγμή πιο πολύ από τους φοιτητής στιγμή. Γνωρίζουμε ότι σας υποσχεθήκαμε όμορφα πράγματα και δεν σκοπεύουμε να αθετήσουμε την υπόσχεση μας. Και φυσικά αυτή είναι μόνο η αρχή.
Αλλά ας κρατήσουμε το σασπένς και τα ερωτηματικά για τον επόμενο μήνα κρυμμένα για την ώρα. Αυτή την στιγμή βρισκόμαστε στην υπέροχη θέση να σας παρουσιάσουμε τις προσωπικές απόψεις και εμπειρίες των δύο ανώνυμων φυσικά admins. Τους ευχαριστούμε για την κουβέντα και τους ευχόμαστε την καλύτερη συνέχεια.
Σας έχουν ξαναπάρει συνέντευξη;
ADMIN 2:Όχι.
ADMIN 1: Ποτέ όμως.
Πως ξεκίνησε το φοιτητής στιγμή;
ADMIN 2: Γνωριζόμαστε από παλιά, είμαστε παιδικοί φίλοι. Γενικότερα, έχουμε ξανασχοληθεί με σελίδες. Το ‘χουμε ξανακάνει και έχουμε μια εμπειρία σε αυτό, ξέρουμε πως συνεργαζόμαστε.
Και είμαι μια μέρα στο γυμναστήριο, είναι καλοκαίρι, Σεπτέμβρη το ξεκινήσαμε. Και με παίρνει κλήση (ο 1) του λέω “έλα ρε τι θέλεις” και μου λέει
“Εχω μια ιδέα. Έχεις δει τη σελίδα @antrasstigmh;” (shoutout @antrasstigmh)
“ναι ρε φίλε γαμάει”
“Ωραία. Θες να κάνουμε το ίδιο για φοιτητές;” ήμουν στην αρχή διστακτικός, βαριόμουν λίγο αλλά τελικά, με έπεισε και συμφώνησα.
ADMIN 1: Δεν υπήρχε κάποιο τρελό backstory απλά είχα δει το άντρας στιγμή και σκέφτηκα “γιατί δεν έχει γίνει αυτό για φοιτητές” που είναι culture ολόκληρο;
ADMIN 2: Πριν από μας υπήρχε το “άντρας” το “μάνα” και το “γυναίκα”.
Όταν ξεκινήσατε είχατε φανταστεί την εξέλιξη της σελίδας;
ADMIN 2: Στην αρχή το κάναμε εντελώς για την πλάκα, δεν πιστεύαμε ότι θα πάει καλά. Αυτό που γίνεται τώρα δεν το σκεφτήκαμε ποτέ, δεν το περιμέναμε ότι θα γίνει.
ADMIN 1: Και όχι μόνο σε follow. Είχαμε και άτομα που γνωρίστηκαν και έκαναν παρέες από ομαδικές. Θυμάμαι ένα παιδί, έμπαινε δεύτερο εξάμηνο και είχε δυσκολευτεί με τις παρέες του πρώτου έτους. Είχε πάθει μια κρισάρα επειδή άλλαξε πόλη, πήγε στην άλλη άκρη της Ελλάδας και δεν είχε κοινωνικοποιηθεί πάρα πολύ και το βοηθήσαμε μέσο των ομαδικών να βρει νέο κόσμο, να βρει τα πατήματα του. Μας έστειλε ένα χρόνο μετά και μας είπε ότι είναι σε πολύ καλύτερη φάση.
Είναι καλύτερα να είσαι στην πόλη σου ή να είσαι σε άλλη πόλη ως φοιτητής;
ADMIN 2: Εξαρτάται, ανάλογα την πόλη. Αν είσαι από επαρχία καλό είναι να φύγεις για την εμπειρία. Παιδιά από μεγάλες πόλεις μπορεί να μην έχουν την οικονομική δυνατότητα να φύγουν.
ADMIN 1: Nαι, είναι λίγο χαρούμενο λιβάδι στην επαρχία.
ADMIN 2: Η Αθήνα ας πούμε δεν είναι τόσο φοιτητούπολη. Αλλά έχει φοιτητικές περιοχές με μαγαζιά σε πιο φοιτητικό budget ή μέρη με κόσμο της ηλικίας σου.
Η φοιτητική ζωή είναι τα καλύτερα χρόνια;
ADMIN 1: Σίγουρα είναι τα καλύτερα χρόνια πρώτον αν έχεις λεφτά και αν έχεις τη δυνατότητα να ζήσεις αυτή την εμπειρία σπουδάζοντας κάπου αλλού και όχι στην πόλη σου. Να έχεις τη δυνατότητα να κόψεις τον ομφάλιο λώρο με τους γονείς σου, να συντηρείσαι, να ανεξαρτητοποιηθείς γενικότερα. Κοινωνικά προφανώς γνωρίζεις πάρα πολύ κόσμο. Από κει και πέρα παίζει και ρόλο που αναλώνεσαι, αν αναλωθείς σε κομματικά τελείωσε. Φυσικά δεν λέω να μην υπάρχει πολιτική συνείδηση, να ξέρεις τι γίνεται γύρω σου ασχέτως παράταξης.
ADMIN 2: Πρέπει να βρεις τη χρυσή τομή. Ακροβατείς ανάμεσα στη ζωή ενός ενήλικα και ενός παιδιού, έχεις βγει από τη φούσκα του σχολείου. Είσαι ενήλικας χωρίς τις ευθύνες ενός ενήλικα, με τις εμπειρίες ενός ενήλικα. Και πρέπει να διαβάζεις, σημαντικό αυτό.
ADMIN 1: Απλά πιστεύω ότι είναι υπερεκτιμημένη με την έννοια ότι όλη σου τη ζωή ακούς για τη φοιτητική ζωή που θα ζήσεις και ότι είναι τα καλύτερα χρόνια και έρχεται ένα αχρείαστο peer pressure ότι πρέπει να περάσεις καλά και δημιουργούνται ενοχές σε άτομα που είναι πιο κλειστά ή δεν έχουν καταφέρει να προσαρμοστούν. Και πολλοί κρατάνε αυτό το κομμάτι και τους σκάνε οι ευθύνες του διαβάσματος μετά καθώς μεγαλώνεις.
ADMIN 2: Αν κάνεις αυτό που σου αρέσει περνάς καλά, ό,τι κι αν είναι αυτό και εκεί τελειώνει.
Ποια είναι η δική σας πιο αντιπροσωπευτική φοιτητής στιγμή που θα ανεβάζατε στη σελίδα;
ADMIN 2: Όταν είχα κάνει πάρτι σπίτι μου…50 τετραγωνικά, 50 άτομα…κατέβηκε η διαχειρίστρια φώναζε…με χρέωσε κιόλας, μια λάμπα που είχαν σπάσει κάτι ένοικοι μέρες πριν, όχι εμείς. Επειδή ήταν δικό μου πάρτι δεν είχα πιει όσο ήθελα αλλά είχε φάση.
Επίσης μια τοπ στιγμή ήταν όταν είχαμε πάει Θεσσαλονίκη, δεύτερο έτος, Οκτώβρη μήνα, και ήταν ένα πάρτι στο ΑΠΘ. Στο δρόμο βλέπαμε να έχουν καεί κάδοι, να έχει μαζευτεί κόσμος, αλλά δεν έχουμε καταλάβει τι συμβαίνει, δεν μπορούσαμε να το αντιληφθούμε. Μπαίνουμε στο ΑΠΘ, σκάνε τα ΜΑΤ, αρχίζουν να πετάνε δακρυγόνα μέσα στο ΑΠΘ και χωριζόμαστε η παρέα. Και είμαι σε ένα μέρος και μου πετάνε δακρυγόνα στα πόδια…και λέω “εδώ πεθαίνω”…ό,τι χειρότερο.
ADMIN 1: Έχω και το δικό μου POV γιατί εγώ ήμουνα μέσα, έτσουζαν τα μάτια μου…κάποια στιγμή έπεσα κάτω, δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Και τότε είχα μακρύ μαλλί, ξανθό, βαμμένο. Και έρχεται ένας με μαύρα, πάει να με σηκώσει…μου λέει “κοπέλα μου είσαι καλά;”. Γυρνάω με κοιτάει, βλέπει δεν είμαι κοπέλα…φεύγει και μ’ αφήνει.
Τί έχετε βαρεθεί να σας στέλνουνε;
ADMIN 2: Βαρετά πράγματα. Μη μου στέλνεις φωτογραφία άμα είσαι για κρασιά δεν έχει content…στείλε μου το aftermath όταν ξερνάει ο άλλος, αυτό ναι.
ADMIN 1: Ή inside jokes και συνομιλίες χωρίς κανένα context.
ADMIN 2: Όταν κάποιος μας στέλνει screenshot από ομαδική μπορεί να είναι πολύ αστείο για αυτούς αλλά για εμάς δεν είναι που δεν ξέρουμε κάτι παραπάνω.
Αυτά που ανεβαίνουν, ανεβαίνουν με κάποιο κριτήριο;
ADMIN 2: Τα dms είναι overflowing…υπάρχουν φάσεις που έχουμε 200 μηνύματα τη μέρα, δεν μπορούμε να το κάνουμε συνέχεια αυτό, έχουμε και προσωπική ζωή, συγγνώμη παιδιά. Γενικοτερα πολλά τα βλέπουμε και δεν απαντάμε επειδή είναι βαρετά ή κοινά. Πολλές φορές ρωτάμε κάποιον να μας στείλει αν έχει κάτι πιο δυνατό, πιο καλή φωτογραφία. Προφανώς μας έχουν ξεφύγει πολλά και ακόμα και από δύο άτομα δεν γίνεται να τα δούμε όλα.
Σας έχει στοιχειώσει με κάποιον τρόπο η μούχλα;
ADMIN 2: Όχι αλλά έχουμε δει τόσο πολύ μούχλα που δεν μπορώ να αηδιάσω. Έχουμε δει πράγματα που δεν πρέπει να υπάρχουν.
ADMIN 1: Εγώ έχω βγάλει επίπεδα μούχλας. Είναι η μούχλα που αρχίζει να μουχλιάζει, παίρνει λίγο υφή…μετά γίνεται πράσινη…και μετά βγάζει μαλλιά, έχει χνουδάκι.
ADMIN 2: Αυτό δεν το περιμέναμε, δεν το περιμέναμε ποτέ, ότι θα μας στέλνουνε μούχλες.
ADMIN 1: Ξέρω άτομα που έχουν αφήσει επίτηδες πράγματα για να τα στείλουν στη σελίδα.
ADMIN 2: Προσωπικό μου φλεξ είναι ότι δεν μου έχει μουχλιάσει ποτέ τίποτα.
ADMIN 1: Ούτε εμένα.
ADMIN 2: Ωχ!
ADMIN 1: Οι “φοιτητής στιγμή” δεν έχουν δει ποτέ μούχλα;
Έχει τύχει ποτέ κάποιο ευτράπελο;
ADMIN 2: Έχει τύχει να φαίνεται η πλάτη μιας κοπέλας και να μας στείλει να μας πει κατεβάστε το. Γενικότερα το ‘χουμε βάλει και στα highlights, όταν υπάρχουν παραπάνω πρόσωπα στη φωτογραφία από το άτομο που μας το στέλνει, πρέπει να υπάρχει συναίνεση του άλλου ατόμου. Και έχει γίνει πολλές φορές.
ADMIN 1: Και να μας απειλούν με μηνύσεις και τέτοια. Έχει τύχει κάποιος να πει ότι “ήμουνα μεθυσμένος” στις 3 η ώρα το μεσημέρι που το ‘στειλε…και στο τέλος τα βάζουν με εμάς…Ένα άλλο σκηνικό είναι ότι μια κοπέλα, πολύ παλιά, μας είχε στείλει μια φωτογραφία που φαινόταν το λάπτοπ της ανοιχτό και είχε κολλημένο στην άκρη ενα dildo. Και στη φωτογραφία κάπου φαινόταν ελάχιστα το email της. Μας έστειλε να το κατεβάσουμε γιατί της είχαν στείλει 300 email που την τρολλάρανε.
ADMIN 2: Μας είχε στείλει κάποτε μια άλλη κοπέλα…ότι ήταν ένας τύπος στο καρναβάλι, και άρχισε να της λέει ότι είναι ο φοιτητής στιγμή για να τη ριξει.
ADMIN 1: Και πολλές φορές στέλνουν και ακατάλληλα…με ναρκωτικά. Μας έχουν στείλει φωτογραφία που είναι κάποιος και σπάει κοκαΐνη με το φοιτητικό πάσο…
Έχει επηρεάσει η σελίδα τη δική σας φοιτητική ζωή;
ADMIN 1: Σε προσωπικό επίπεδο πολλές παρέες μου προέρχονται από τη σελίδα ακόμα και από τότε που είχε λιγότερους followers, και σίγουρα βοήθησε και στο οικονομικό κομμάτι. Με έχει βάλει λίγο σε track, πέρα από τη σχολή, το να κάνεις project και να ανεβάζεις και να κάνεις συνεργασίες. Είναι ένα κομμάτι της καθημερινότητας πλέον.
Πως θα ορίζατε εσείς το φοιτητής στιγμή;
ADMIN 2: Είναι…συλλογή. Δεν είμαστε δημιουργοί…δεν είμαστε content creators. Συλλέγουμε υλικό από αυτά που μας στέλνουν και το μοιραζόμαστε.
ADMIN 1: Εγώ θα έλεγα ταύτιση και παράνοια.
Ποια ήταν η πρώτη δική σας φοιτητική στιγμή;
ADMIN 1: Όταν ήμουν πρώτο έτος, θυμάμαι την πρώτη μέρα που πηγαίνω, πάω super market, και παίρνω δύο τρία κρασιά χωρίς κανένα λόγο. Και κακά κρασιά κιόλας. Πρεζόκρασα (Shoutout πρεζόκρασα).
Συμβουλές σε νέους φοιτητές;
ADMIN 2: Να κάνουνε παρέες αρχικά, να γνωρίσουν άτομα, να ζήσουνε, να κάνουν την ζωή που θέλουνε ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ.
ADMIN 1: Λακωνικός.
ADMIN 2: Θεωρώ όμως αυτό που πρέπει να τονίσω είναι ότι καλό είναι να κρατάνε μία ισορροπία και στο να διαβάζουνε και να βγαίνουνε από το πρώτο έτος. Να μην το αφήνουνε.
ADMIN 1: Αυτό ήθελα να πω κι εγώ, να μην έχεις το mindset του πρωτοετή και της φοιτητικής ζωής που σου υπόσχονται και φτάνοντας στα τελευταία έτη καταλάβεις ότι έχεις αφήσει πάρα πολλά μαθήματα και σε κυνηγάνε. Επίσης πολύ σημαντικό είναι να μην μπλέξεις με παρατάξεις ανεξαρτήτως κόμματος προφανώς όπως είπαμε πριν να έχουν μία πολιτική συνείδηση και να καταλαβαίνουν τι γίνεται γύρω τους, τι συμβαίνει, αλλά μέχρι εκεί.
ADMIN 2: Το να μην διαβάζεις στο πρώτο εξάμηνο θεωρώ ότι είναι και λίγο παράδοξο, ότι είναι από αυτές τις εμπειρίες της ζωής που πρέπει να τις βιώσεις. Στο πρώτο έτος οι περισσότεροι λένε “ναι ναι θα το κάνω” αλλά τελικά δεν το κάνεις και πρέπει λίγο να το ζήσεις ότι “α τα σκάτωσα στο πρώτο εξάμηνο ας κάτσω λίγο να διαβάσω.”
Αγαπημένο ποστ;
Έχετε κάτι άλλο να προσθέσετε;
ADMIN 1: Μια τελευταία παράκληση κάπου να βάλετε με μεγάλα γράμματα
ΤΟ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΠΙΝΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΓΛΥΚΑΝΙΣΟ.
Artwork: Νάντια Σαμπατάκου

