Γιατί πηγαίνουμε σε πορείες;
Γιατί πηγαίνουμε σε πορείες;
Και τι είναι η βία;
Θα αλλάξει ο κόσμος αν πάμε σε μια πορεία;
Δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι ο κόσμος στον οποίο ζούμε τώρα έχει διαμορφωθεί από εκατοντάδες πορείες, αγώνες, συλλαλητήρια, συγκεντρώσεις και κινητοποιήσεις. Επίσης αυτός ο κόσμος έχει διαμορφωθεί από ανθρώπους σαν εμάς. Ανθρώπους με όραμα, με όνειρα, με ελπίδα για το τι επιφυλάσσει το μέλλον, και την προθυμία να υπερασπιστούν τα πιστεύω τους και τα δικαιώματα τους με κάθε κόστος. Γιατί για αυτούς τους ανθρώπους -που καθόλου δεν διαφέρουν από εμάς- δεν ήταν απλά υποχρέωσή τους να εξασφαλίσουν στους εαυτούς τους έναν κόσμο ο οποίος θα ήταν πιο βιώσιμος για τους ίδιους, αλλά ήταν μια ειλικρινής επιθυμία τους.
Το γεγονός ότι οι πορείες με συμμετοχή από 162 πόλεις εντός χώρας και 48 πόλεις του εξωτερικού με εκατοντάδες χιλιάδες συμμετέχοντες παγκοσμίως, όπως αυτή που αφορούσε το δυστύχημα στα Τέμπη στις 28/1 με κύριο σύνθημα το «δεν έχω οξυγόνο», δεν έκλεισαν στη φυλακή τους ενόχους, ή ανέστησαν τους νεκρούς δεν τις καθιστά ανούσιες, όπως θα επιμένουν εσαεί ορισμένοι. Μάλλον έχουν να αποδείξουν ότι πράγματι οι διοικούντες και οποιαδήποτε μορφή εξουσίας έχουν σκόπιμα τα αυτιά τους κλειστά, σε μια απόπειρα εθελοτυφλίας. Δεν θα μπορούν να μας αγνοούν για πάντα παρόλα αυτά.
Ποια είναι η λύση τότε;
Δεν ξέρω. Ειλικρινά θα ήθελα πολύ να έχω μια καλύτερη πρόταση. Υπάρχουν σαφώς τρόποι να εκφράσεις την δυσαρέσκεια ή αντιπαράθεση σου με ένα ζήτημα εκτός από τις πορείες, όπως το μποϊκοτάζ, δράσεις που συμπεριλαμβάνουν την παρέμβαση σε κάποιον δημόσιο χώρο, ή να τοποθετηθείς μέσω της τέχνης και άλλα εξίσου σημαντικά. Μια έννοια που αιωρείται τα τελευταία χρόνια (αν όχι και παλαιότερα) είναι η επονομαζόμενη «επανάσταση» ή «εξέγερση» ή «ο αγώνας» η οποία θα συμπεριλαμβάνει την πτώση κάποιας κυβέρνησης και την απόδοση δικαιοσύνης. Το συγκεκριμένο όραμα μοιραία περιλαμβάνει την «άσκηση βίας» και όπως όλοι έχουμε μάθει μεγαλώνοντας «η βία φέρνει βία και από βία προέρχεται».
Τι είναι η βία όμως;
Σύμφωνα με την Wikipedia: Η βία αναφέρεται στις πράξεις της επιθετικότητας και της κατάχρησης που προκαλεί ή σκοπεύει να προκαλέσει τον εγκληματικό τραυματισμό ή τη ζημιά στα πρόσωπα, και (σε μια μικρότερη έκταση) τα ζώα και την περιουσία. Άρα για ποια βία μιλάμε; Η δολοφονία 57 ανθρώπων δεν είναι βία; Η συγκάλυψη ενός εγκλήματος δεν είναι βία; Η ατιμωρησία των ενόχων δεν είναι βία; Πού τραβάμε την γραμμή; Στο ποιος είναι ο θύτης και ποια τα θύματα; Στο πόσα ήταν τα θύματα; Πότε η βία είναι η βία και πότε είναι άμυνα σε ένα καθεστώς καταπίεσης, διαφθοράς και βίαιης εκμετάλλευσης των πολιτών του;
