WD
Στο πλαίσιο New Year, New Me αποφάσισα να μας αναγκάσω όλους να ενημερωθούμε έστω και περιφερειακά για όλες τις παγκόσμιες ημέρες, σύμφωνα με την λιστα του Ο.Η.Ε.. Για να μην υπάρχει πια η δικαιολογία “Αχ, μου διέφυγε”, πάμε να δούμε παρέα τι μας περιμένει αυτόν τον μήνα.
4 Ιανουαρίου
Παγκόσμια Ημέρα Γραφής/Κώδικα Μπράιγ
"Η Παγκόσμια Ημέρα Μπράιγ, που γιορτάζεται από το 2019, έχει ως στόχο να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με τη σημασία της γραφής Μπράιγ ως μέσου επικοινωνίας για την πλήρη πραγμάτωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των τυφλών και των ατόμων με μειωμένη όραση."
Μόλις 90 χρόνια μετά την πρώτη δημοσίευση του κώδικα Μπράιγ έγινε φανερή η σημαντικότητα ύπαρξης ενός τέτοιου μέσου γραφής. Φυσικά δεν βάζω εμάς μέσα σε αυτό, θεωρώ πως η Ελλάδα είναι για ακόμη μια φορά έτη φωτός πίσω στο συγκεκριμένο ζήτημα, ή και σε όλα τα ζητήματα γύρω από τις αναπηρίες. Ο covid-19 πέρα από όλα τα άλλα κακά που μας έφερε, ανέβασε επίσης στην επιφάνεια τεράστια προβλήματα που υπάρχουν στην κοινωνία. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, έφερε κόσμο με μερική ή ολική απώλεια όρασης σε εξαιρετικό κίνδυνο. Η ανάγκη αφής επιφανειών ή επαφής με συνοδό εν μέσω της πανδημίας και οι περιορισμοί που έφερε ανάγκασε τα άτομα αυτά να χάσουν την ανεξαρτησία τους ή να κινδυνεύουν να προσβληθούν από τον ιό. Τουλάχιστον, μετά από όλες τις δυσκολίες, υπήρξε μια ευαισθητοποίηση και ενεργοποίηση διαφόρων φορέων να γίνουν πιο συμπεριληπτικοί και να προβλέπουν ανάλογα μέσα προστασίας, σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
24 Ιανουαρίου
Διεθνής Ημέρα Εκπαίδευσης
"Η Γενική Συνέλευση ανακήρυξε την 24η Ιανουαρίου ως Διεθνή Ημέρα Εκπαίδευσης, για να γιορτάσει το ρόλο της εκπαίδευσης για την ειρήνη και την ανάπτυξη. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση κατοχυρώνεται στο άρθρο 26 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων."
Σύμφωνα με την UNESCO, 250 εκ. νέοι και παιδιά είναι εκτός σχολείων και 763 εκ. ενηλικοί είναι αγράμματοι. Η εκπαίδευση, πέρα από ανθρώπινο δικαίωμα, είναι και κοινό καλό. Φέτος η θεματική αυτή απέκτησε έναν πιο ιδιαίτερο τίτλο, “ΑΙ και εκπαίδευση: Η διατήρηση του ανθρώπινου παράγοντα στον κόσμο της αυτοματοποίησης”. Ουσιαστικά, στην σκέψη άνθρωπος εναντίον μηχανής και συγκριτικά με το ποσοστό του πληθυσμού που μπορεί να κατανοήσει τι είναι το ΑΙ κρίνεται σημαντικό να έχουν όλοι μια βασική εκπαίδευση, μήπως και γεφυρωθεί το γιγάντιο χάσμα γνώσεων.
26 Ιανουαρίου
Διεθνής Ημέρα Καθαρής Ενέργειας
"Η Διεθνής Ημέρα Καθαρής Ενέργειας στις 26 Ιανουαρίου κηρύχθηκε από τη Γενική Συνέλευση ως έκκληση για την ευαισθητοποίηση και την κινητοποίηση της δράσης για μια δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς μετάβαση στην καθαρή ενέργεια προς όφελος των ανθρώπων και του πλανήτη."
Η καθαρή ενέργεια σαν ονομασία δεν περιλαμβάνει απαραίτητα τους πραγματικούς σκοπούς πίσω από αυτή την πρωτοβουλία. Η UNESCO αναφέρει αναλυτικά πως για αρχή ο στόχος είναι καθαρή ενέργεια για όλους, καθώς προσπαθούμε να λύσουμε τα first world problem μας παραλείποντας τους 675 εκ. ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρισμό. Έπειτα, κοιτώντας επιστημονικές μελέτες, το clean energy αποκτά την κυριολεκτική του έννοια, με στόχους την ελαχιστοποίηση χρήσης μέσων και υλικών που κατα βάση “καίγονται” και παράγουν τοξικά αέρια που επηρεάζουν την ζώνη του όζοντος και νομίζω ξέρουμε όλοι αυτή την συζήτηση. Προάγουμε, λοιπόν, την χρήση ηλιακής, αιολικής -και οτιδήποτε έχουμε σε πληθώρα- ενέργειας, μήπως και προλάβουμε να ζήσουμε λίγα χρόνια ακόμη πριν έρθει ο επόμενος παγετόνας λόγω κλιματικής αλλαγής.
27 Ιανουαρίου
Διεθνής Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Ολοκαυτώματος
"Η Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος ανακηρύχθηκε τον Νοέμβριο του 2005 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Αποσκοπεί στην απότιση φόρου τιμής στη μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος και επιβεβαιώνει την ακλόνητη δέσμευση του ΟΗΕ για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού, του ρατσισμού και άλλων μορφών μισαλλοδοξίας που μπορεί να οδηγήσουν σε βία κατά ομάδες.”
Φέτος θα κλείσουμε 20 χρόνια από την ανακήρυξη της ημέρας και μόλις 80 από το ίδιο το Ολοκαύτωμα - δεν μοιάζει τόσο μακρινό ξαφνικά. Ψάχνοντας τους ορισμούς πίσω από το Ολοκαύτωμα και την γενοκτονία πέφτεις σε περίεργα μονοπάτια, οπότε δεν θα κάτσω να αναφέρω αυτά, αλλά θα επιλέξω να αναπολύσω μια προσωπική στιγμή. Το 2021 επισκέφθηκα το στρατόπεδο του Άουσβιτς και πήρα την κλασική ξενάγηση. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα την πραγματική τοποθεσία σκηνικών που έχω δει σε ταινίες. Δεν είχα νιώσει ποτέ τόσο αβοήθητη και μικρή, αλλά μια σκέψη, “Ε, δεν είχαν και την σημερινή τεχνολογία” μου έδινε την αίσθηση οτι τουλάχιστον δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ ξανά κάτι τετοιο, αφού θα το μαθαίναμε. Γύρισα στον μπαμπά μου και τον ρώτησα πώς γινεται να το κράτησαν τόσο καλά το μυστικό του τι συνέβαινε, εφόσον ήταν τόσα πολλά τα στρατόπεδα και τόσα εκατομμύρια τα θύματα. “Όλοι γνωρίζανε τι συμβαίνει αλλά κανείς δεν μπορούσε να κάνει τίποτα εκείνη την στιγμή” και φαινόταν και μου φάνηκε και αυτό ιδίαιτερα περίεργο. 2025 λοιπὸν και η κοινωνία μας μοιάζει με ενα κακό αστείο.
Artwork: Σοφία Σεμελίδου
